Balanslama işlemi bir gövdenin dönerken yataklarına balans edilmemiş merkezkaç kuvvetleri etkilemeyecek şekilde kütle dağılımını ıslaha yönelen bir işlemdir. işlemin sadece belirli bir dereceye kadar netice vereceği, balanslama işleminden sonra da dönen elemanlarda balanssızlık bulunacağı gerçektir. Bu standart, müsaade edilen kalıcı balanssızlık miktarına dairdir.

Günümüzdeki ölçü aletleri yardımı ile balanssızlık çok küçük sınırlara düşürülebilmektedir. Bununla birlikte sınırları aşın derece düşürmek ekonomik olmayabilir. Balanssızlığın hangi dereceye kadar düşürüleceği, teknik ve ekonomik karşılaştırma yapılarak optimum değer geniş ölçme tekniği kullanılarak, laboratuar ve kullanma yerinde doğrulukla tayin edilebilir.

Rotor balanssızlığı ve makinenin çalışma koşullarındaki titreşimleri arasında çok zaman fark edilebilir bağıntı bulunamadığından, makinelerin titreşim durumlarındaki halleri ile ilgili mevcut standartlardan müsaade edilen kalıcı babansızlığa dair netice çıkarmak olanaksızdır. Titreşimin genliği titreşen makine gövdesi ve temelinin kütleleri, yatak ve temelinin sıklığı, çeşitli rezonans frekanslarına yaklaşan çalışma hızları gibi, bir çok faktörlerce etkilenmektedir. Ayrıca balanssızlığın etkileri karşılıklı açısal konumlara göre değişir. Sonuç olarak makinenin titreşimleri rotor balanssızlığının bir kısmınca yaratılmaktadır.

Bu öneriler herhangi bir dönen eleman grubu için kabul edilebilir özelliklerin belirlenmesinden çok, kaba kusurlar ile birlikte aşın veya erişilemeyen koşulların önlenmesine yöneliktir. Diğer taraftan bunlar daha detaylı etütler olarak da hizmet ederler ( Örneğin; istenen balans kalitesini özel haller için gereklilik zamanının tam tayinin verir). Önerilen sınırlara dikkat edildiğinde başarılı çalışma koşullarının elde edileceği büyük bir olasılıkla beklenmelidir. Bununla birlikte bazı zorunlu durumlarda bu önerilerden ayrılma gereği doğabilir.